Over Facebook, fakenews en factchecking: Blijf altijd zelf nadenken als je wat leest

Spread the love

 

 

Anant Goel, Nabanita De, Qinglin Chen and Mark Craft at Princeton’s hackathon (Anant Goel)
Anant Goel, Nabanita De, Qinglin Chen and Mark Craft at Princeton’s hackathon (Anant Goel)

 

 

 

Uit: The Washington Post:     http://tinyurl.com/gppfr87

 

Okee, factchecking. Nepnieuws op Facebook is een reel probleem. Is dat een feit of een kwalificatie? (Dat het een probleem is, dus).
Hoezo probleem? In welke zin? Voor wie dan? Het stuk staat in de Washington Post, een krant die zich achter Hillary Clinton schaarde. Was het ook een probleem geweest als Clinton had gewonnen? Hadden de Democraten niet een veel grotere kans gehad om te winnen als zij in plaats van Clinton een andere kandidaat hadden gekozen? (De New Yorkse senator Kirsten Gillibrand bijvoorbeeld, die ook vloeiend Mandarijn spreekt – handig voor de contacten met China – of Bernie Sanders, de kandidaat van de millennials van wie velen nu thuisbleven wat bijdroeg aan de Democratische nederlaag.) ‘It’s my turn’, die Miss Piggystrategie werkt niet, hebben we geleerd van The Muppet Show en dat is de Democraten lelijk opgebroken.
Dus, kom op! De democraten hebben de nederlaag volledig aan zichzelf te wijten en niet aan de rechtse politieke porno op Facebook. (Porno? Is ook Fake).
En: What’s new? Feiten verdraaien omdat mensen graag geloven in pseudofeiten die hun wereldbeeld bevestigen is van alle tijden, van alle geloven en overtuigingen. Ooit de film Citizen Kane gezien, van Orson Welles? Gaat over de roddelpers, de sensatiekranten. En hoe je daar politiek mee bedrijft. Wat is roddel? Dan heb je iets via-via en dan denk je: waar rook is, is vuur. Wat is erger: de half fictie van de roddel, de feiten manipulatie, of de totale fictie van de absolute waarheid: De krant van de Communistische Partij heette – in elk land – De Waarheid en daarmee hielden de communisten de Werkelijkheid net zo lang buiten de deur totdat hun hele systeem ineen stortte. Wie denkt dat iets volledig waar is, vervreemdt zich van de werkelijkheid.

En nu gaan deze vier kinderen ons leren hoe je feiten van fictie onderscheidt. Ik hou mijn hart vast. Dus we gaan ons eigen kritisch denken delegeren aan een algoritme. Dat is Digitaal Communisme.

Ik geloof (sic!) niet in dit soort Artificial Intelligence. Wie uit zijn door Google en Facebook gecreerde informatie-bubble wil worden bevrijd, zal zelf aan de slag moeten. Door kritisch na te denken. Dat begint met: neem niets voetstoots voor waar aan. Zoek naar de bron, vergewis je van de data waar die zich op baseert; word je bewust van je eigen politieke voorkeuren die al bepalen hoe je feiten weegt en wees bereid je eigen opvattingen op de pijnbank te leggen.

https://devpost.com/software/fib