“Over de invloed van Big Tech op de Amerikaanse politiek is al genoeg gezegd”, zegt durfinvesteerder Eva de Mol (dochter van John de Mol jr.) https://www.evademol.nl/ “Maar wat mij opvalt, is de verbazing over de macht en invloed van Big Tech.( ) Ondertussen word ik overspoeld met berichten over de “grote achteruitgang van Europa.”

“Wat mij veel meer interesseert “, zegt ze, “Wat gaan we doen om een relevante wereldspeler te blijven in de nieuwe wereldorde? Wat is onze visie?”

“In plaats van nóg een opiniestuk over waarom Europa tekortschiet, stel ik een oproep voor: laten we onze positie versterken en actie ondernemen. Hier zijn enkele gedachten die ik besprak in Omroep WNL met Rick Nieman en de Minister van Financiën Eelco Heinen.”

Zie: hier Eva’s visie: https://www.linkedin.com/posts/eva-de-mol-ph-d-5a560016_waarom-amerikaanse-ondernemers-180-graden-activity-7287482840273895426-oHAh?utm_source=share&utm_medium=member_desktop

En zie: https://www.linkedin.com/embed/feed/update/urn:li:share:7287482839254609922

Hier mijn reactie: Beste Eva,

Er is het doel en er zijn de middelen. Jij noemt hier slechts de middelen. Maar welk doel zouden we hiermee in Europa moeten beogen? De draai van 180 graden die de ‘Big Techs’ in de V.S. richting Donald Trump maken is niet uitsluitend verontrustend maar in zekere zin ook geruststellend want er schuilt geen enkel doel achter, anders dan de grootste en de beste te zijn. Het is ambitie waar alleen maar een enorme existentiële leegte achter gaapt.

MAGA is ook geen doel evenmin als Poetins Groot-Russische gedachte. Ze zijn beiden een vorm van mythisch extremisme dat net als het toenmalige fascisme uiteindelijk zichzelf vernietigt. De route die Trump is ingeslagen zal alleen maar leiden tot meer innovaties en bizar rijke meritocraten. En dus meer ongelijkheid en sociale marginalisatie van de rest. En dus uiteindelijk tot nog meer teleurstelling.

Want de afgelopen halve eeuw hebben we gezien dat een rijzend economisch getij niet alle boten in gelijke mate laat drijven maar sommige boten merkwaardigerwijze veel sneller dan andere. Je kunt van China (centralistisch) en India (pluralistisch) van alles vinden maar hun regeringen bieden hoop en perspectief aan de honderden miljoenen die daar nog in armoede en bestaansonzekerheid verkeren. Er is daar tenminste een sociaal contract, al is het slechts gebaseerd op materiele vooruitgang.

Dat sociale contract is in het ‘vrije westen’ na 1990 opgeblazen. Er is niets voor in de plaats gekomen. Ook Europa doolt sindsdien door die horror vacui op zoek naar nieuwe betekenis. Voor Europa ligt die evenwel voor het oprapen. We kijken er gewoon overheen. Dat liet Donald Tusk afgelopen week zien in een prachtige redevoering in het Europese Parlement.

Als aanhef begon hij met de eerste woorden van het Poolse Volkslied die hij betrok op Europa: “Europa is nog niet verloren”. In het Poolse Volkslied betekenen de woorden “Polen is nog niet verloren”, dat een volk, een natie waarmee grootmachten eeuwenlang hebben gesold niet de hoop moet laten varen op een betere, eigen toekomst.

Die hoop en dat verlangen wordt belichaamd in het Europese Project dat vorm krijgt in de Europese Unie en dat veel verder strekt dan economie en technologie: Het is de meest verstrekkende poging van de mensheid ooit om vrede niet langer te bewerkstelligen via machtspolitieke dominantie (Pax Americana, Pax Romana) maar via vrijwillige samenwerking tussen soevereine naties, volken. Historisch zonder precedent. Het is het Experiment van Humanitaire Vooruitgang.

Dat dit een Echternachse processie is van vallen en opstaan stemt soms moedeloos. Maar dan geldt eens temeer dat “Europa nog niet verloren” is. Want Europa is een beschaving met een groot menselijk kapitaal. Samen kunnen wij als Europeanen de uitdagingen van de multipolaire wereldorde die nu schoksgewijs tot stand komt het hoofd bieden. En telkens als een Amerikaanse (of andere) president weer eens meesmuilend opmerkt dat hij niet weet wie te bellen als hij Europa wil spreken, bevestigt dat het unieke, bijzondere van Europa. Wij hebben onderlinge vijandschap overwonnen door onenigheid toe te staan. Het is ons gelukt het slagveld te vervangen door de onderhandelingstafel. De overwinning door het compromis. Dat is de kracht van Europa. Het is een waanzinnig aantrekkelijk maatschappijmodel dat met argusogen wordt gadeslagen. Europa is nog lang niet verloren. Zij hebben hun The Donald, maar wij hebben onze Donald Tusk.